Ik stel me zo voor dat de heer Pothoven uit Amersfoort met trots naar Woudenberg afreisde om aanwezig te zijn bij de opening van het gemeentehuis dat hij met veel aandacht had ontworpen. In 1936 werd een gedenksteen gelegd onder het bordes van het gemeentehuis en even later werd de foto genomen van de aanwezigen bij het meest opmerkelijke gebouw dat we in ons dorp kennen. Een gebouw dat we gebruiken, passeren, bekijken en wat een klein beetje voelt alsof het van ons allemaal is.
Het landschap, de infrastructuur en de bebouwing voelen als een huid die getrokken is over de plek waarin we ons thuis voelen. Het Monnikenpad in het zuiden, de Grebbelinie en het Valleikanaal in het Oosten en de landgoederen in het Noorden en Westen markeren het landschap rond ons dorp. We wandelen en fietsen hier met velen en genieten van de boerderijen en de prachtige natuur. Het is onze gemeente. We zijn er trots op en we willen het in ieder geval zo mooi houden of als het even kan verbeteren. Ook in het dorp zelf hebben we veel wat markant is, herinneringen oproept en een waarde voor ons vertegenwoordigt. Er wordt vaak gezegd dat wij in ons dorp te weinig aandacht hebben gehad voor plekken en gebouwen waarvan nu wordt gezegd dat zij nooit gesloopt hadden mogen worden. Misschien is dat makkelijk gezegd want er kunnen allerlei valide argumenten zijn om gebouwen te slopen en te vervangen door iets anders of helemaal niet te vervangen. Dat laatste geldt bijvoorbeeld voor de Muziektent in het Beaufortpark. De kwaliteit van de betonnen kolos was te slecht om te bewaren. We hebben molens gehad in ons dorp, boerderijen in ons centrum, café-restaurants van naam. Ze zijn er niet meer.
De woningen in ons dorp staan er over het algemeen goed bij. Het was mooi weer de afgelopen tijd en kinderen speelden bij De Steenvijver of andere vijvers in ons dorp waar soms hele families hun stoelen of badlakens hadden neergelegd om samen te zijn. Ik zag zoveel mensen een rondje maken lang de Groenewoudsesteeg om even de benen te strekken. Een buitenstaander vertelde me dat het hem opviel hoe mooi onze begraafplaats en aula zijn. We hebben een mooi sportpark waar menig vereniging jaloers op is.
We zijn constant in verandering. Er worden nieuwe wijken aangelegd. In de bestaande bebouwing vinden ingrepen plaats. Het winkelcentrum verandert, de oude pastorie in de Schoolstraat staat te koop en aan de Stationsweg is een nieuwe ontwikkeling. Soms kunnen we als gemeente bijdragen aan het behoud van dat wat van grote waarde wordt geacht. Te denken valt aan Spoorlaan 4, de voormalige Stationswachterswoning die met enige subsidie is geïntegreerd in het nieuwe kantoor van de Welkoop. We kunnen niet alles een monument maken. De kwaliteit van ons veranderende dorp wordt in hoge mate bepaald door de eigenaren zelf. De projectontwikkelaar en de architect hebben een belangrijke rol. We kunnen hen wel aanspreken op de verantwoordelijkheid die ze hebben om Woudenberg mooier te maken. Daar heeft iedereen een rol in.
0 reacties