COLUMN

18 mei 2025 om 12:41

Column

Het was weer zo’n week. Of eigenlijk: een paar van dat soort weken achter elkaar. En soms vraag ik me serieus af, zijn er nog normaal nadenkende mensen over? Of ben ik nou écht de enige die het anders ziet? Nee hoor, dit is geen uitnodiging voor bijdehand commentaar dat ik dan vast in de verkeerde partij zit. Geen tijd voor flauwe grappen. Want dit gaat niet over kleur. Dit gaat over gezond verstand. Over redelijkheid. 

Het begon al een paar weken geleden, met het geweldige plan om leegstaande winkelpanden in Woudenberg te verhuren… voor 1 euro. Klinkt sympathiek, nietwaar? De raad was er snel bij met steun, want: het ging ‘alleen maar om een onderzoek’. Toch? Fracties konden niet snel genoeg opmerken dat het de gemeente niet echt geld mocht kosten. Maar ondertussen lag er wel degelijk een constructie op tafel waarbij de gemeente, potentieel, financieel aan de lat staat. En dat was precies de bedoeling van de indiener.

En toen ik – als VVD’er – daar kritische over was, kreeg ik later te horen dat ik ‘het niet kon maken’ om iets negatiefs te zeggen over het centrum. Dat schoot mij in het verkeerde keelgat. Alsof ik alleen nog maar de gewenste antwoorden mag geven om niemand voor het hoofd te stoten. Alsof politiek alleen nog draait om stemmen winnen. Sorry, maar dan verwordt politiek tot marketing. Geen inhoud, alleen applaus.

En dan: Hoevelaar fase 3. We hadden als raad ooit afgesproken dat daar alléén woningen zouden komen. Punt. En ineens ligt er een optie op tafel om drie hectare, mogelijk, te bestemmen voor bedrijven. Mijn bezwaar? We hadden iets beloofd. En in mijn beleving bestaat er nog zoiets als betrouwbaar bestuur. Een belofte is een belofte.

Maar ook nu kreeg ik later te horen: “Dat kun jij toch niet maken, als VVD’er? Jullie zijn toch de ondernemerspartij?” Tuurlijk zijn we dat. Maar we zijn óók voor duidelijke keuzes. En dat betekent soms: nu even woningen. Omdat die keihard nodig zijn. Maar blijkbaar mag ik dat niet zeggen, want dan kwets ik ondernemers. Of erger nog: verlies ik stemmen.

En dan het mooiste voorbeeld: ik werk sinds kort weer in de jeugdzorg. Midden in de praktijk, tussen jongeren, teams, crisissen. En dan krijg je de vraag: “Hoe kan een VVD’er daar nou werken?” Alsof ik geen hart voor mensen mag hebben omdat ik ook geloof in eigen verantwoordelijkheid. Dat is hetzelfde als denken dat PvdA’ers allemaal op sandalen vogels lopen te spotten. Of dat een SGP’er nooit op een regenboogfeestje mag zijn. Stigmatiseren is zo lekker makkelijk. En ja, ik doe het soms zelf ook.

Laat u daarom verrassen de komende jaren. Door een Woudenbergse VVD die niet alleen denkt vanuit het partijbelang of de peilingen, maar vanuit wat logisch is. Wat nodig is. In het belang van het dorp, niet van de volgende verkiezing. Want uiteindelijk heeft u daar het meeste aan. Aan mensen – en politici – die gewoon doen wat werkt.

Daar heeft Woudenberg écht iets aan.

Jhony Stalman, fractievoorzitter van de VVD