COLUMN
8 juni 2025 om 08:49
Het is alweer juni de zomermaand. Mei stond in het teken van gedenken en allerlei feestelijkheden. We waren twee minuten stil bij het monument en dachten aan allen die zijn gesneuveld en vermoord tijdens de tweede wereldoorlog en bij vredesoperaties. Het zijn mannen en vrouwen die hun leven hebben gegeven voor de vrijheid. Hun inzet mogen we nooit vergeten en moeten we blijven koesteren. Ze mogen ook ons inspireren om ons in te zetten en te werken aan blijvende vrede. We vierden tachtig jaar bevrijding. Bomen werden versierd met prachtige rood-wit-blauwe manchetten. En de vlaggen en vlaggetjes wapperden er vrolijk op los. In Rome was er witte rook en dat betekende dat het tijdperk van Paus Leo de XIV zijn aanvang nam. Een paus die in zijn eerste toespraak ook opriep tot vrede. En de wereldleiders opriep om daaraan te gaan werken. Het was een mooie, bemoedigende en inspirerende toespraak.
Over inspiratie gesproken, komend weekend is het Pinksteren. Pinksteren is een feest met al hele oude papieren. Het Joodse volk vierde het al zo’n vijfduizend jaar geleden. Het was een soort oogstfeest waarbij de dankbaarheid rondom alle goede gaven een rol speelde. Zo werden de eerstelingen van de nieuwe oogst aan God geofferd. De Christenen vieren tijdens dit feest de uitstorting van Gods Geest. Het wordt ook wel de geboorte van de christelijke kerk genoemd. Er wordt onder andere stilgestaan bij het feit, dat deze Geest mensen inspireert, in beweging zet en aanzet tot bezinning en vernieuwing.
Inspiratie, bezinning en vernieuwing, dat zijn voor mij ook kernwoorden als we het over gedenken en vieren hebben. Want hoe gaan wij verder, nu de manchetten weer van de bomen zijn en de vlaggen weer opgeruimd. Hebben de momenten van gedenken en vieren bij ons ook iets van bezinning teweeggebracht? En inspireren goede daden van mensen uit het verleden ons om tot vernieuwing te komen? En bij vernieuwing denk ik dan heel breed. Dat kunnen zaken zijn die er in ons dorp spelen. We hebben regelmatig kunnen lezen dat ons college en de gemeenteraad voor grote uitdagingen staat. Maar laten we ook het groter geheel niet uit het oog verliezen. En daarbij vooral niet denken; ‘het zal allemaal wel of ik kan er tocht niets aan doen’!!! Laat dat geen rede zijn om maar weer snel over te gaan tot de orde van de dag….
Misschien kan het Pinksterfeest een aanzet zijn om een stapje te zetten of een zaadje te planten. Wat dat kan zijn; de handen in een slaan, verdeeldheid (als die er is) achter ons laten, samen zoeken en elkaar inspireren en uitdagen om verschillende terreinen goede toekomstgerichte oplossingen te zoeken. Ik wens ons allen veel inspiratie en bezinning toe, die leidt tot vernieuwing…..
Ds. Marten-Jan Kooistra
0 reacties